De aarde is een bol, tenminste dat is wat de meeste mensen nog geloven. De horizon is een denkbeeldige lijn op 4,8 kilometer afstand. Met elke stap die we zetten, verschuift ook die lijn. Een nieuwe horizon biedt weer nieuwe kansen of inzichten. Het is daarom belangrijk dat we blijven bewegen, reizen, op zoek naar inspiratie.

Tekst:

I’ve been walking now talking to myself
Struggling me along this road, this roa
Don’t know what I’ll find, sure what I left behind and
There’s a way to carry this load, this load

I’m heading for to where the sun is shining
Embrace the morning at the new horizon

That’s the way that I have to
That’s the way that the wind will blow

Lying in the back, ride this gravel track
Let the clouds above gone by, gone by
Should be a long time gone, before the setting sun
Another old friend to get by, get by

Wherever you will lay your head to shine on
Welcome the morning at the new horizon

That’s the way that I have to
That’s the way that the wind will blow
This world keeps turning and every time
There comes a day that you could be mine

Muzikanten:

Frank Kooijman: zang, gitaar en ukelele
Marrit van Brummelen: zang en gitaar
Kas van Diepen: contrabas
Arnoud Deyll: mondharmonica
Eric Dillisse: drums