Toen we met onze zoon van anderhalf door Nieuw-Zeeland trokken, zaten we op een avond aan het Wanakameer op het Zuidereiland. De lichte branding rolde de stenen heen en weer. Dankbaar voor het feit dat we hier met z’n drieën zaten, het was een lange weg geweest, dacht ik aan de weg die de stenen afleggen om toevallig hier aan onze voeten terecht waren gekomen. Een ander deel van de tekst ontstond tijdens ons bezoek aan het Waiotapu Thermal Wonderland. Tijdens het moment dat we wachten waren dat de geiser Lady Knox zou uitbarsten, vond er een gedeeltelijke zonsverduistering plaats. Je hebt elkaars licht nodig om te blijven schijnen.

Tekst:

Baby, we’ve been lying, staring at the sun,
we watched the clouds gone by
Took our love for granted, waited for too long
In that time we never saw the stream run dry

Just a little rain, rain is all we need to let our love grow
On a soil of sorrow we can stand tall
This seed stays stuck into the ground
Until the rain comes pouring, down

Baby, we’ve been hiding, stretched sheets on the door,
sheets sprayed with kerosene
But we can keep the dirt from coming in our home
We can sweep the floor but never keep it clean

 Just a little rain, rain is all we need to let our love grow
On a soil of sorrow we can stand tall
This seed stays stuck into the ground
Until the rain comes pouring, down

Our crop is dying, our land is crying, the wind will change but we can’t wait
We’ve got to abandon our home and leave Oklahoma State

Baby, we’ve been riding our wagon through the sand,
we carry all we’ve got
And as we leave the plains I begin to understand
As the first cool drops of water hit the mud

Just a little rain, rain is all we need to let our love grow
On a soil of sorrow we can stand tall
This seed stays stuck into the ground
Until the rain comes pouring, down

Muzikanten:

Frank Kooijman: zang en banjo
Marrit van Brummelen: zang en gitaar
Kas van Diepen: zang en contrabas
Patrick ten Wolde: drums
Arnoud Deyll: mondharmonica
Jaap Berends: mandoline